ببینید| رد پای ایران در خانه ستاره آمریکایی/ ماجرای نامههای همسر جردن باروز در کفش او قبل از هر کشتی/ از قهرمانی جهان با یک پا تا هدیه ایرانی!
تاریخ انتشار: ۲۱ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۷۷۸۹۸
خبرورزشی – جردن باروز از هر نظر و به معنی واقعی کلمه، پسر طلایی کشتی آزاد است. این کشتیگیر اهل نیوجرسی ابتدا در دانشگاه به عنوان کسی که دو مرتبه قهرمانی NCAA را بهدست آورده مشهور شد و سپس رکورد پیروزی در ۶۹ بازی متوالی برای آمریکا را از آن خود کرد تا با شروعی طوفانی پا به دنیای کشتیگیران بزرگسال بگذارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او طلای المپیک ۲۰۱۲ لندن در وزن ۷۴ کیلوگرم را با پیروزی بر صادق گودرزی کشتیگیر ایرانی بهدست آورد و چهار قهرمانی پیاپی جهانی را نیز بین سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۷ کسب کرد.
در سال ۲۰۱۶ در اثر اتفاقی نادر در المپیک ۲۰۱۶ ریو، باروز المپیک را بدون کسب هیچ مدالی ترک کرد. با وجود تمام دستاوردهایی که در ورزش به دست آورده بود اما تشنهتر از قبل به روی تشک برگشت و حتی انگیزهاش هم برای قهرمانیهای بالاتر رفته بود، تا این که در مسابقات جهانی ۲۰۲۱ نروژ دوباره طلایی شد.
این کشتی گیر آمریکایی را چقدر میشناسید؟ شروعی سخت در نبراسکا
باروز با وجود سابقه عالیاش در NCAA دوران سختی را در کالج میگذراند. در سال ۲۰۰۶ بورسیه دانشگاه نبراسکا را پذیرفت و با رکورد ۱۶-۱۳ باخت سال اول تحصیلی خود را به پایان رساند. او بیوقفه تلاش میکرد و در سه فصل بعدی رکورد خارقالعاده ۱۱۱-۶ را بهدست آورد و جایزه «هاج» را به عنوان بهترین کشتیگیر آماتور آمریکا از آن خود کرد. در یکی از مسابقاتش در سال ۲۰۰۹ دچار پارگی رباط زانوی چپش شد و با اولین شکستش بعد از ۴۵ بازی مواجه شد. یک هفته قبلش به خاطر شرکت در مراسم خاکسپاری پدربزرگش مسابقه مقابل ایالت داکوتای جنوبی را از دست داد.
باروز در مورد این اتفاق میگوید: «اتفاقات عجیب و غریبی افتاد. به همین دلیل است که معتقدم دلیلی پشت هر اتفاقی نهفته است. به خاطر فرصتی که به من داده شد واقعاً خوشحالم. صادقانه بگویم از نظر روحی و جسمی ناراحت بودم و اوضاع برایم دشوار شده بود اما ایمانم به خدا را حفظ کردم، ایمانم به تواناییهای مربیانم و تواناییهای خودم را حفظ کردم، و آنقدر تمرین کردم که زانوی آسیب دیدهام از زانوی سالمم قویتر شد. میدانستم فرصتی به من داده شده تا جوایز بیشتری را به خانه بیاورم. و اصلاً دلم نمیخواست این فرصت را هدر بدهم.»
قهرمانی جهان با یک پا
حتی استخوانهای شکسته هم نمیتوانند جلوی قهرمان تشنه پیروزی را بگیرند. چهار هفته قبل از مسابقات جهانی سال ۲۰۱۳ در بوداپست مجارستان، مچ پای باروز در تمرینات شکست. اکثر ورزشکاران حتی فکر مسابقه دادن با پای شکسته را هم نمیکنند اما باروز نه تنها در مسابقات شرکت کرد بلکه قهرمان هم شد و این دومین قهرمانی جهانی متوالیاش بود. با نتیجه ۳۴-۳ به پیش رفت و در سه بازی از پنج بازیاش حریفانش را ضربه فنی کرد تا رکورد دیگری بهدست آورد. در بین رقبایی که شکست داد جمله قهرمان آسیا نارسینگ یاداو و جبرئیل حسنف را که بارها قهرمان المپیک، جهان و اروپا شده بود، میشد مشاهده کرد. در واقع باروز در سال ۲۰۱۳ برای سومین سال پیاپی شکستناپذیر مانده بود.
آئین پیروزی با همسرش
گاهی اوقات چیزهای کوچک تفاوتهای بزرگ را بهوجود میآورند. همسر باروز قبل از هر مسابقه نامهای برایش مینویسد و در کفشهای کشتیاش پنهان میکند. اولین بار باروز متوجه چنین چیزی نشده بود و روز بعد یادداشتی را که به سختی میشد متنش را خواند پیدا کرد. از آن زمان قانون بینشان این شده که باروز تا لحظهای که بخواهد پا به روی تشک بگذارد نباید یادداشت را بخواند. او تمام یادداشتها را نگه داشته و در مواقع سخت از آنها انرژی میگیرد.
جردن باروز محبوب ایرانیان است
کشتی آزاد ورزشی ملی برای ایرانیان است. حسن یزدانی که سه بار قهرمان جهان شده پسر محبوبشان است و باروز که قهرمانی تاریخیست جایگاه ویژهای در قلبهای آنها دارد. او حتی پس از بهدنیا آمدن فرزند دومش پتوی ایرانی هدیه گرفت و آن را بالای شومینه خانهاش در نبراسکا آویزان کرده است. در حقیقت باروز طرفداران زیادی در سراسر جهان دارد و ۷۶۷ هزار نفر در اینستاگرام، ۲۴۷ هزار نفر در توئیتر و بیش از ۱۵۸ هزار نفر در فیسبوک او را دنبال میکنند.
در ورزشی مانند کشتی که نگاههای ترسناک حریفان به یکدیگر بسیار متداول است، شخصیت باروز، لبخند همیشگیاش و انسان دوستیاش باعث شده تا همیشه و همهجا جذاب و محبوب باشد.
استفاده از قدرت ذهنآگاهی
در دنیای مردانه کشتی، تمرینات ذهنی اغلب نادیده گرفته میشوند، اما این موضوع در مورد باروز صدق نمیکند. این کشتیگیر آمریکایی با تجسم و ذهنآگاهی قادر است تا شدت ضرباتی که در طول تقلا و کشمکش کشتی به او وارد میشود را کاهش بدهد. خودش در این مورد میگوید: «شما به جلو نگاه میکنید و میگویید: ببین من میدانم قرار است خیلی درد داشته باشد اما من برایش آمادهام. ذهنآگاهی برای من بعد از مسابقات ریو شروع شد. تا آن زمان هرگز از احساساتم برای آرام شدن در روز مسابقات و رویارویی با شرایط دشوار استفاده نمیکردم. ویرانگرانهترین باختم در تمام دوران ورزشم را تجربه میکردم و به این فکر میکردم که اگر میخواهم دوباره به کشتی گرفتن ادامه بدهم باید هم از نظر جسمی و هم روحی و روانی خودم را بهبود ببخشم.»
منبع: پارس فوتبال
کلیدواژه: جردن باروز کشتی آزاد جردن باروز خبر ویژه کشتی آزاد کشتی گیر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت parsfootball.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس فوتبال» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۷۷۸۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زنگ خطر برای کشتی ایران؛ آزادکاران نفس کم آوردند
عملکرد برخی آزادکاران ایران در قرقیزستان به دلیل ضعف بدنی انتقاد برانگیز بود؛ این موضوع در آستانه بازیهای المپیک میتواند هشداری جدی برای کشتی آزاد کشورمان باشد.
به گزارش مشرق، مسابقات کشتی آزاد قهرمانی آسیا و گزینشی قاره کهن با کسب عنوان قهرمانی و ۲ سهمیه برای گوششکستههای ایرانی به پایان رسید. در مسابقات گزینشی کشتی آزاد یونس امامی در وزن ۷۴ کیلوگرم و امیرعلی آذرپیرا در وزن ۹۷ کیلوگرم موفق به کسب سهمیه شدند. در این پیکارها احمد محمدنژاد جوان نتوانست سهمیه وزن ۵۷ کیلوگرم را برای ایران به ارمغان بیاورد.
هر چند که در پیکارهای بیشکک آزادکاران کشورمان موفق به کسب عنوان قهرمانی شدند اما این مسابقات حامل چند پیام مهم برای فدراسیون نشینها بود. نخستین پیام این مسابقات فاصله بین نفرات نخست و تیم اصلی بود. در قرقیزستان هر پنج مدال ایران توسط نفرات اصلی تیم ملی ضرب شد.
اما مهمترین پیام این رقابتها توجه به بدنسازی و آمادگی بدنی بود؛ برخی ملیپوشان ایران در اواسط رقابتها با افت بدنی مواجه و حتی مجبور به گرفتن استراحتهای پزشکی مصلحتی شدند که این موضوع در مبارزه امیرعلی آذرپیرا ملموس بود. افت بدنی آزادکاران در آستانه المپیک ۲۰۲۴ پاریس بدترین اتفاق ممکن است زیرا سطح کشتی المپیک با رقابتهای قهرمانی آسیا بسیار متفاوت است و جای جبران حتی برای کوچکترین لغزشی نیز وجود ندارد.
آنچه که آزادکاران ایران در قرقیزستان به نمایش گذاشتند نمیتواند مطلوب رقابتهای بزرگ و فراگیری همچون المپیک پاریس باشد زیرا سه نماینده ایران در مرحله گزینشی المپیک نتوانستند آنگونه که باید مقتدرانه در تشک حضور پیدا کنند. اگر چه در وزن ۷۴ کیلوگرم یونس امامی عملکرد به نسبت چشمگیری داشت اما در ۵۷ و ۹۷ کیلوگرم افت بدنی نمایندگان کشتی ایران در طول مسابقه کاملا چشمگیر و حتی از دید هادی عامل گزارشگر و کارشناس این رشته نیز پنهان نماند.
ضعف بدنی احمد محمدنژاد جوان در کشتی اول برابر تاجیکستان کاملا مشخص بود و شاید اگر درخواست چلنج تیم حریف نبود نتیجه متفاوتی رقم میخورد. همچنین مصدومیت مصلحتی امیرعلی آذرپیرا برابر آرش یوشیدای ژاپنی موجب شد تا وی نزدیک به یک دقیقه استراحت پزشکی داشته باشد. این ضعف بدنی و نفس کم آوردن در هماوردها در حالی است که نامداران کشتی جهان در بیشکک حضور نداشتند و شمار زیادی از آنان در رقابتهای جهانی بلگراد سهمیه کسب کرده بودند.
سوت پایان کشتیهای ایران هر چند که با کسب ۲ سهمیه آزادکاران نواخته شد اما زنگ هشداری برای ورزشکاران این رشته بود که باید با بزرگان کشتی جهان از روسیه، آمریکا، گرجستان و کشورهای دیگر رقابت داشته باشند.
در آوردگاه پاریس، آمریکاییها با تکیه بر قدرت بدنی و آمادگی بالای خود در تشک کشتی حاضر میشوند و البته این موضوع در چند سال گذشته مورد توجه دیگر کشورهای صاحبنام کشتی جهان نیز قرار گرفته است.
سبکی که در گذشته نفراتی مانند جردن باروز، دیوید تیلور و کایل اسنایدر از قهرمانان جهان و المپیک به خوبی آن را به نمایش گذاشتند.
منبع: ایرنا